Wij mensen kunnen niet bestaan zonder ons lichaam. Al je ervaringen doe je op via je lijf. En bij zo ongeveer alles wat je doet, heb je je lijf nodig. Vaak besef je dit pas ten volle als je iets gaat mankeren. Wat doet het met je als je lijf je in de steek laat?
Bij een opname in het ziekenhuis stap je noodgedwongen uit het ‘gewone leven’. Je wordt teruggeworpen op jezelf. Dat maakt dat eventuele vragen en problemen zich ook opdringen. Je kunt er letterlijk niet meer omheen. Zo ook bij Pieter*, die de balans opmaakt in zijn ziekenhuisbed.
Vrijdagmiddag 17:30 uur. Moe maar voldaan loop ik het ziekenhuis uit, klaar om het weekend in te fietsen. Dan gaat mijn telefoon. Het is een collega geestelijk verzorger van een nabij gelegen verpleeghuis. Hij is op bezoek bij een bewoner, van wie haar man in het ziekenhuis is opgenomen met corona. De man is stervende, en zijn vrouw kan er vanwege haar zwakke gezondheid niet naartoe. Onwerkelijk. Tragisch ook.
De telefoon gaat op een, tot dan toe, rustige zondag. Een verpleegkundige vraagt me of ik een patiënt kan ondersteunen op de intensive care. Ik tref een man die door hersenletsel zwaar is aangedaan. Onder andere zijn zicht en zijn spraak zijn uitgevallen. Onduidelijk is of die functies nog terugkomen.
Je ligt op bed met een zuurstofmasker op. Je haalt heel snel – veel te snel – adem. Je moet grote moeite doen om wat lucht binnen te krijgen. Je kijkt me met grote ogen aan, maar je kunt niet praten. Je bent zo oncomfortabel dat de verpleegkundige met de arts aan het bellen is voor meer medicatie.
De wereld staat op zijn kop door de coronacrisis. Afscheid nemen van iemand die je lief is of zorg verlenen aan een stervende patiënt is nu extra moeilijk. Dat geldt niet alleen als iemand overlijdt door het coronavirus, maar ook als mensen overlijden door andere aandoeningen. Wat doet dat met je en hoe beïnvloedt dat je welzijn?
UIT ONDERZOEK BLIJKT dat nadenken over welke zorg en behandeling je wenst als je gezondheid achteruit gaat als voordeel heeft dat de zorg in de toekomst beter is afgestemd op je voorkeuren. In vaktaal wordt dit ACP genoemd oftewel Advance Care Planning oftewel vroegtijdige zorgplanning. Maar wat is ACP precies? En hoe kun je dit als arts en patiënt samen regelen? Wetenschapper Ida Korfage onderzoekt het wereldwijd met als resultaat onder meer een praktisch stappenplan om toekomstige zorg op een rijtje te zetten.
We zijn nu ruim een maand onderweg in de coronacrisis. In het Brabantse ziekenhuis waar geestelijk verzorger Marieke werkt, liggen landelijk gezien de meeste patiënten. Ze merkt dat mensen met corona bijstaan ingrijpende verschillen met zich meebrengt.
Nadenken over je eigen wensen in de toekomst? De nieuwe keuzehulp voor zorg en behandeling op Thuisarts.nl helpt mensen hierbij. Het online hulpmiddel maakt het makkelijker om dit te bespreken met naasten en de behandelend (huis)arts. De keuzehulp is ontwikkeld door onderzoekers van het Erasmus MC in samenwerking met het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) en diverse patiëntenorganisaties.
Levensvragen kunnen we proberen te omzeilen, maar ingrijpende gebeurtenissen, zoals de coronacrisis, dwingen ons om erbij stil te staan. Veel mensen krijgen dan sterk de behoefte om te gaan schrijven. Hoe kan dat bijdragen aan zingeving? Kan het ons helpen om antwoorden te vinden op onze levensvragen? Een gastblog van Karien Vissers.