“Wat geeft je kracht? Waar en bij wie zoek je houvast?” Dit soort vragen stelt geestelijk verzorger Marieke Schoenmakers aan de patiënten die ze begeleidt. Ze tracht zo hun draagkracht te vergroten, zodat ze ziekte en tegenslag beter kunnen verdragen. In deze blog noemt ze 10 mogelijkheden voor een grotere draagkracht.
“Sterven hoort bij het leven. Het is de enige zekerheid die we hebben. In onze westerse cultuur wordt dood veelal ontkent en weggestopt. Dit is jammer, omdat het iets is waar iedereen zich mee moet zien te verhouden,” vertelt geestelijk verzorger Marieke Schoenmakers. Ze noemt 10 factoren van troost en houvast die bijdragen aan goed sterven.
Ongeneeslijk zieke Anne-Marie van Orsouw lanceert op Wereldkankerdag haar benefietuitgave ‘Ik vecht niet tegen kanker, maar vóór mijn horizon’. Ze hoopt hiermee een flink geldbedrag in te zamelen voor WensAmbulance Brabant, die de laatste wens vervult van iemand die ernstig ziek is, want: “Juist nu in coronatijd is duidelijk hoe belangrijk het is om samen nog iets moois te beleven. En niet eenzaam te sterven.”
Kun jij in vijf zinnen zeggen wat jouw thuis tot jouw thuis maakt? Lastig hè. Thuis is belangrijk, het is de bodem onder je bestaan. Thuis is persoonlijk. Jouw thuis is niet mijn thuis. Meestal staan we niet stil bij wat thuis is. In dit artikel legt Lottie uit waarom praten over thuis zo belangrijk is als je ziek bent en hoe je dat kunt doen. En ze geeft voorbeelden van wat het je op kan leveren.
Afscheid nemen en zorg verlenen in coronatijd, wat doet met je? Namens de Stichting Palliatieve Zorg Onderzoek Nederland (PALZON) onderzoekt prof. dr. Agnes van der Heide van Erasmus MC hoe naasten en zorgverleners de coronazorg hebben ervaren. Inmiddels zijn de bevindingen uit de eerste golf bekend. Opmerkelijk: zorgverleners vonden de zorg voor de patiënt 9 op de 10 keer voldoende.
Daniël Lohues schreef er een prachtig liedje over: Als de liefde mar blef winnen, komt ’t allemoal wel goed. In haar werk als muziektherapeut zag Anneke Naaijkens-Doek het laatst gebeuren. Er kan veel goed komen, als liefde voorop staat.
Anne-Marie heeft een persoonlijk en confronterend gesprek met de dokter. Ze is helemaal van de kaart. Wat deel je dan in WhatsApp met familie en vrienden? En wat niet?
Voordat Lenneke ziek werd, was ze leidinggevende van een thuiszorgteam. Ze kwam bij zieke mensen thuis. Voerde gesprekken met mensen die niet meer beter konden worden en met mensen in hun allerlaatste levensfase. Ze luisterde naar hun zorgen, angst of juist een groot vertrouwen. Ze hoorde hun hoop of wanhoop. En vroeg zich vaak af: Wat kan ik zeggen om ze te troosten?
Al drie keer heeft Richard Polderman uit Sliedrecht de wilsverklaring Zo denk ik erover ingevuld. Met zijn vader, zijn tweelingbroer en voor zichzelf. “Het fijne van dit invulboekje is dat het wat luchtiger is, persoonlijker, maar dat je toch formeel vastlegt wat je zou willen als je doodgaat.”
Hoe denk je over zorg en behandeling in de laatste levensfase? Het is een vaak onbesproken onderwerp, maar niet voor verpleegkundig specialist Annemarie Verduijn. Ze brengt het vaak ter sprake bij haar patiënten. “Dat voorkomt niet alleen grote dilemma’s, het geeft ook houvast aan hun naasten.” Als hulpmiddel gebruikt ze het boekje Zo denk ik erover, waarin alle belangrijke keuzes overzichtelijk bij elkaar zijn gebracht.