Wanneer ben je positief ingesteld en wanneer niet? En hou zit dat met hoop? Anne-Marie is ervan overtuigd dat je allemaal je eigen manier hebt om positiviteit en hoop te vinden in het leven. Ze gaat na hoe dit voor haarzelf werkt.
Anne-Marie: “Ik denk dat de mate waarin het je lukt om positief te blijven te maken heeft met hoe je karakter is en hoe je gevormd bent in je vroegere leven. Welke veerkracht heb je van nature? En kun je die opbrengen in jouw situatie? Ennnnn, dit is een belangrijke voorwaarde: je prognose. Wat is het (mogelijke) verloop van je ziekte? Heb je veel of weinig ongemakken? Hoe voel je je fysiek? Ik denk dat veel factoren van invloed zijn of je ‘het’ hebt of niet. Als ik ’s ochtends wakker word, dan is het er of het is er niet.
Als anderen positief zijn naar mij
In mijn goede periodes als ik vertel over mijn leven nu, hoor ik regelmatig:
- ‘Jij bent altijd zo positief’
- ‘Jij bent zo dapper’
- ‘Ik heb bewondering voor hoe je in het leven staat’
Ik sta nog steeds als een dwaas met mijn oren te klapperen, als mij zoiets verteld wordt. Ik probeer te leven net als ieder ander, omdat ik vind dat ik het waard ben om net als anderen een mooi leven te hebben. En ja, ik heb kanker en dat maakt me anders.
Volgens mij is het grote verschil dat je door de ziekte met je rug tegen de muur staat en sneller beseft dat de tijd die je geschonken wordt, waardevoller is geworden, de tijd krijgt meer betekenis ten opzichte van je vroegere leven.
En in mijn mindere periodes hoor ik vaak:
- ‘Je moet wel positief blijven’
- ‘Je mag niet bij de pakken neerzitten’
Ik ben het opgeruimde type
Eerlijk is eerlijk. Ik vind het zelf ook vervelend als ik zie dat iemand worstelt met zichzelf. Hopelijk kun je het verdriet samen delen, maar ik herken de onmacht die ik zelf voel jegens de ander en zijn/haar verdriet.
Maar ik heb altijd moeite met zo’n (goedbedoelde) opmerkingen. De meeste tijd ben ik het opgeruimde type. Dus die keer dat ik in het dal zit en niet de fut en energie heb om recht overeind te staan, dan wil ik even de tijd gegund krijgen om in een dal te zitten. Geef me de tijd en mijn weg omhoog vind ik wel weer een keer.
Ik ben mijn positiviteit dan niet kwijt, ik heb gewoon pieken en dalen net als ieder ander. Misschien dat ik sneller van slag ben, gezien mijn omstandigheden, dat zou kunnen. Ik vermoed dat het lastiger is voor anderen om te gaan met iemand die kanker heeft, er blijft toch iets van onbekendheid aan kleven, “wat zal ik zeggen?” en wat juist niet.
Variaties van positiviteit en hoop
Behalve positiviteit is er ook een variatie met hoop:
- ‘De ontwikkelingen gaan zo snel, misschien komt er een medicijn op de markt voor jou’
- ‘We hopen op een goede uitslag voor jou’
- ‘Ik hoop dat het lang goed gaat met jou’
Vanaf het moment dat ik aan familie of vrienden vertel hoe ik me voel, doet het ook iets met de ander. Dat kun je niet regisseren. En omdat het iets met hen doet, gaat het gesprek ook over de variaties van positiviteit en hoop.
Mijn heel bijzondere moment van positiviteit en hoop
Ik heb het al eerder geschreven: mijn hoop zit in kleine momenten en iets wat op redelijk korte termijn gaat plaatsvinden. Dus dat ene medicijn wat mijn ziekte op zou kunnen lossen, daar geloof ik niet in. Daar steek ik geen energie in qua hoop.
Een heel bijzonder moment van positiviteit en hoop was voor mij, toen ik een cheque mocht overhandigen aan de vrijwilligers van Wensambulance Brabant. Ze kunnen hiermee een aantal zieke mensen een mooie dag schenken.
Ik ben dankbaar dat dit gelukt is. En dat dit is gelukt, komt omdat ik van de dames van Zezz de kans heb gehad om mijn boekje ‘Ik vecht niet tegen kanker, maar voor mijn horizon’ uit te geven. Er zijn veel boekjes verkocht en er is belangeloos meegewerkt door diverse instanties. Hierdoor is een mooi bedrag ingezameld voor Wensambulance Brabant. Het was een heel bijzondere periode, een geweldige ervaring waarbij een aantal mensen zich ingezet hebben vanuit hoop en positiviteit.
Ik geloof dat iedereen zijn eigen manier vindt om positiviteit en hoop in zijn leven in te zetten. Voor mij is de sleutel tot positiviteit vooral de overtuiging dat ik en de ander het waard zijn om er nog steeds te mogen en kunnen zijn en daarnaar te leven.”
Lees ook: Hoe kun je omgaan met ernstige ziekte? Deze 4 vaardigheden helpen je >>>
Anne-Marie van Orsouw heeft al een tijdje uitgezaaide borstkanker. Ze focust zich niet alleen op de ellende die haar ziekte veroorzaakt, maar juist ook op de mooie dingen. Het is haar opgevallen dat er rondom haar ziekte en ziek-zijn veel taboes zijn. Anne-Marie ziet het als haar taak om haar intimi (letterlijk en figuurlijk) de hand te reiken. Daarom schrijft ze blogs.
Helaas is Anne-Marie overleden. Op ons heeft ze een onuitwisbare indruk achtergelaten. En haar blogs zijn nog steeds een inspiratiebron voor velen.
Ik vecht niet tegen kanker
De blogs van Anne-Marie zijn gebundeld in de benefietuitgave ‘Ik vecht niet tegen kanker, maar vóór mijn horizon’. Over de angst om dood te gaan en de allesoverheersende eenzaamheid. Maar ook over tevreden zijn met wat je hebt en als het maar gezellig is…
De uitgave à € 12,50 is hier verkrijgbaar >>>
