Als ouder wil je je kind het liefst beschermen tegen narigheid. Je zegt liever geen dingen waar je kind verdrietig van wordt. Als een van de ouders kanker krijgt, is daar echter niet aan te ontkomen. De communicatie met kinderen hangt mede af van hun ontwikkelingsfase. Een paar communicatietips van kleuter tot puber.
Voor de meeste mensen is met de kinderen praten over kanker in het gezin een enorme uitdaging. En dat is begrijpelijk. Maar het maakt niet uit hoe je het zegt, als je het maar zegt. Open en eerlijke communicatie met je kinderen is van groot belang om de gebeurtenissen te verwerken. Hoe oud je kind ook is, vertel wat er aan de hand is en stem dit af op de leeftijd van je kind.
Tip: Kinderen kunnen zich schuldig voelen als ze blij zijn. Geef aan dat dat kan en dat het oké is om blij te zijn.
Kleuters en tieners
Vanaf de kleuterleeftijd is het belangrijk om het gesprek aan te gaan. Als kinderen niet weten wat er gaande is, gaan ze namelijk zelf verklaringen bedenken. En die kunnen behoorlijk afwijken van de werkelijkheid. Voor tieners geldt dat het belangrijk is om het gesprek aan te blijven gaan en ze niet het gevoel te geven dat ze ergens buitengehouden worden of dat er geen rekening met hun gevoel wordt gehouden.
Lees ook: wat vertel je de kinderen >>>
Communicatie per ontwikkelingsfase
2-5 jaar: eerlijk zijn op hun niveau
Je kunt jonge kinderen het beste ze steeds zelf vertellen wat er aan de hand is, om te voorkomen dat ze gaan fantaseren. In hun fantasie maken de meeste kinderen gebeurtenissen namelijk veel erger. Houd er rekening mee dat hoe jonger een kind is hoe letterlijker het opvat wat je zegt. Richt je in het gesprek op wat er voor je kind gaat veranderen en wat het ziet. Denk aan haaruitval, medicijnen en mensen die in huis komen om te helpen.
6-12 jaar: ze weten al veel
Check wat je kind al weet over kanker in het algemeen en over de situatie in huis. Vraag wat het nog meer wil weten en probeer in te schatten hoe gedetailleerd de informatie moet zijn. Geef duidelijk uitleg over wat kanker is en over de behandeling, zonder moeilijke woorden te gebruiken.
12 jaar en ouder: aanmoedigen om te praten
Creëer bewust een-op-een momenten daarvoor en kijk wat jouw kind prettig vindt. Pubers kunnen je in een gesprek ook uitdagen. Ze kunnen lastige vragen stellen en tere onderwerpen aansnijden. Wie ben je? Waar sta je voor? Waarom wel/geen behandeling? Waarom moet ik meer dingen in huis doen? Met welk onderwerp ze ook komen, wees open en eerlijk, vraag door en benoem gevoelens.
Lees ook: antwoorden op vragen van je kinderen: hoe doe je dat? >>>

Dit is een fragment uit de uitgave Hoe gaat het met de kinderen? Eerste hulp bij kanker in je gezin. Het informatieboekje en de bijbehorende website www.kankerinjegezin.nl helpen gezinnen te begrijpen waar ze mee te maken krijgen, hoe ze daar als gezin mee om kunnen gaan en waar ze terecht kunnen voor (psychosociale) hulp en ondersteuning.
Hoe gaat het met de kinderen? Eerste hulp bij kanker in je gezin is hier verkrijgbaar >>>
