Anne-Marie is onderweg met een groepsreis voor singles. Dat doet ze vaker: in haar eentje op vakantie gaan. Vooraf bedenkt ze: vertel je je reisgenoten dat je kanker hebt?
Anne-Marie: “Ik had heel veel zin in een mooie vakantie naar de zon. Mijn oog viel op Marokko en op een rondreis van tien dagen. Marokko is van zichzelf kleurrijk en verder bleek het een klein groepje te zijn. Dat sprak mij erg aan. Reizen met onbekende mensen betekent vaak verrassende gesprekken en opnieuw ontdekken hoe je jezelf beweegt in een groep.
Op een avond hebben we net gedineerd. Ik geniet in mijn eentje van een sigaretje op het terras bij het zwembad. Twee reisgenoten lopen naar buiten. ‘Poeh, dat was een heftig gesprek. Het ging alleen nog maar over Kang-Kerrr(= kanker op z’n Utrechts à la Tineke Schouten)’, zegt de een. ‘Ja, ik vond het ook nogal heftig’, reageert de ander. ‘Had je door dat ik steeds stiller werd. Iedereen had wel een verhaal over kanker. Het was wel erg veel.’
Ik moet er stilletjes om lachen: ‘Je zou maar de rest van je leven met kanker om moeten gaan. Das pas veel!’
Er omheen draaien
Wanneer ik een reis met onbekenden maak, dan bedenk ik altijd vooraf of ik wel of niet vertel aan mijn reisgenoten dat ik kanker heb. En eigenlijk besluit ik altijd dat ik mijn eigen rugzak gesloten houdt: Ik wil vooral genieten en plezier hebben op vakantie en ik vind het fijn dat ik een plek heb waarbij ik alleen maar Anne-Marie ben en niet Anne-Marie EN kanker.
‘Verbazingwekkend dat je in een groep heel onontdekt kunt blijven’
De ‘maar’ zit ‘m in niet willen liegen. Wanneer er directe, rechtstreekse vragen komen ga ik er niet omheen draaien. Ik ben er erg slecht in en ik heb de kunst van een pokerface nooit onder de knie gekregen. Mijn uitgangspunt is om er niet krampachtig mee om te gaan, maar uit mezelf vind ik het niet nodig om het te delen met een ander.
Maar eerlijk is eerlijk, het gaat niet vanzelf, wanneer je tien dagen samen reist worden er hele gesprekken gevoerd en leer je elkaar kennen. Ik vermijd bijvoorbeeld rechtstreekse vragen over wat voor werk een ander doet want dezelfde wedervraag wordt zeker gesteld. En soms gaat een gesprek zo de richting op van een ‘raar’ antwoord. Mijn antwoord roept dan meer vragen op bij de ander.
Opkomende spanning
Tijdens deze reis zijn er een paar kleine momenten, waarbij ik die spanning voel als een dergelijk gesprek een bepaalde kant opgaat. Ik hoop maar dat mijn verhaal veilig is, want anders ga ik het alsnog vertellen. Ik wil die spanning voor mezelf niet in de lucht laten hangen. Daarom kan ik een nacht de slaap niet goed vatten. De gesprekjes van die dag gaan telkens door mijn hoofd. Hoe irritant, Ik slaap liever!
Een opkomende spanning is een consequentie van mijn besluit om mijn eigen rugzak niet te delen met een ander. En spanningen tijdens een reis staan niet op mijn geniet-lijstje.
Eén keer, als ik aan het einde van de reis met E. aan het zwembad lig, vraagt ze uit het niets: “Wat voor werk doe jij eigenlijk?” Een-op-een reageren op zo’n directe vraag, is wat het is: de waarheid vertellen.
Tegelijkertijd blijft het verbazingwekkend dat je in een groep ook heel onontdekt kunt blijven. Je kunt je rugzak gesloten kunt houden en gewoon Anne-Marie zijn die genieten van de reis en de leuke groep.”
> Lees ook: Wat er nu gebeurt, maak ik al jaren mee
Anne-Marie van Orsouw heeft al een tijdje uitgezaaide borstkanker. Ze focust zich niet alleen op de ellende die haar ziekte veroorzaakt, maar juist ook op de mooie dingen. Het is haar opgevallen dat er rondom haar ziekte en ziek-zijn veel taboes zijn. Anne-Marie ziet het als haar taak om haar intimi (letterlijk en figuurlijk) de hand te reiken. Daarom schrijft ze blogs.
Helaas is Anne-Marie overleden. Op ons heeft ze een onuitwisbare indruk achtergelaten. En haar blogs zijn nog steeds een inspiratiebron voor velen.
Ik vecht niet tegen kanker
De blogs van Anne-Marie zijn gebundeld in de benefietuitgave ‘Ik vecht niet tegen kanker, maar vóór mijn horizon’. Over de angst om dood te gaan en de allesoverheersende eenzaamheid. Maar ook over tevreden zijn met wat je hebt en als het maar gezellig is…
De uitgave à € 12,50 is hier verkrijgbaar >>>
