“Wat geeft je kracht? Waar en bij wie zoek je houvast?” Dit soort vragen stelt geestelijk verzorger Marieke Schoenmakers aan de patiënten die ze begeleidt. Ze tracht zo hun draagkracht te vergroten, zodat ze ziekte en tegenslag beter kunnen verdragen. In deze blog noemt ze 10 mogelijkheden voor een grotere draagkracht.
Haastig begeef ik me naar de Intensive Care, waar de verpleegkundige me al opwacht. Ze zorgt voor een patiënt die vannacht tegen een boom is gereden. “Hij gaat het niet redden en de familie wil graag een afscheidsritueel”, vertelt ze me. “Als jij geweest bent en als de familie er klaar voor is, koppelen we hem van de machines af.”
Conditie verbeteren. Dat krijgen mensen met een chronische of ernstige aandoening vaak als advies. Dat lijkt zo simpel, maar dat is het niet. In deze blog legt Lottie uit waarom is conditie opbouwen ingewikkelder met een chronische aandoening. En ze geeft tips vanuit haar eigen ervaring en expertise.
Iedereen is wel eens moe. Een waarheid als een koe, die onrecht doet aan iedereen die last heeft van chronische vermoeidheid als gevolg van een ziekte. Omdat we hetzelfde woord gebruiken, zijn we blind voor de verschillen. Daarom onderscheidt Lottie gewone vermoeidheid en de ongezonde vermoeidheid die hoort bij chronische aandoeningen. In deze blog legt ze de verschillen uit tussen gezonde en ongezonde vermoeidheid.
De afgelopen 25 jaar is Lottie van Starkenburg meer dan eens ziek geworden. Soms tijdelijk, vaak bleek het chronisch. Iedere keer voelde ze zich moe, maar telkens op een andere manier. “Ik ben moe geweest in alle kleuren van de regenboog”, hoort ze zichzelf weleens zeggen. “Ik had alleen geen woorden om de verschillen te beschrijven.” Is dat erg? Ja, dat is erg. Kan het anders? Zeker! In deze blog maakt Lottie onderscheid tussen verschillende soorten vermoeidheid.
Voeding is belangrijk. De meeste mensen zien bijna niets liever dan dat iemand die ziek is goed eet en drinkt. Ze maken de lekkerste hapjes, want op krachten blijven is nodig. Maar wat als de zin in eten is afgenomen? 6 tips om de eetlust te bevorderen.
In 2015 krijgt Ingeborg Lups-Dijkema de diagnose borstkanker. Anderhalf jaar en een intensieve behandeling later is ze ziektevrij. “Goed nieuws, maar dan begint pas het tweede deel van de strijd. De ziekte heeft namelijk veel impact, vooral voor mijn kinderen. Niet alleen tijdens het ziekteproces, maar ook nu nog.” Ingeborg vindt dat er te weinig aandacht wordt besteed aan de impact op en gevolgen voor kinderen als hun moeder of vader kanker heeft. Ze richt Stichting Langs de Zijlijn op.
Wij mensen kunnen niet bestaan zonder ons lichaam. Al je ervaringen doe je op via je lijf. En bij zo ongeveer alles wat je doet, heb je je lijf nodig. Vaak besef je dit pas ten volle als je iets gaat mankeren. Wat doet het met je als je lijf je in de steek laat?
Vrijdagmiddag 17:30 uur. Moe maar voldaan loop ik het ziekenhuis uit, klaar om het weekend in te fietsen. Dan gaat mijn telefoon. Het is een collega geestelijk verzorger van een nabij gelegen verpleeghuis. Hij is op bezoek bij een bewoner, van wie haar man in het ziekenhuis is opgenomen met corona. De man is stervende, en zijn vrouw kan er vanwege haar zwakke gezondheid niet naartoe. Onwerkelijk. Tragisch ook.
Je ligt op bed met een zuurstofmasker op. Je haalt heel snel – veel te snel – adem. Je moet grote moeite doen om wat lucht binnen te krijgen. Je kijkt me met grote ogen aan, maar je kunt niet praten. Je bent zo oncomfortabel dat de verpleegkundige met de arts aan het bellen is voor meer medicatie.