Karin zocht op naar dagjes uit voor gezinnen die met kanker te maken hebben en ging varen met Vaarkracht. Deze stichting heeft als doel om kankerpatiënten en hun naasten een onvergetelijke dag te bezorgen op het water. Zij hebben een agenda met vaststaande vaartochten, maar ook bestaat er de mogelijkheid een (privé)tocht aan te vragen voor bijvoorbeeld een groot gezin of een familie.
De zorgkosten stijgen en het inkomen daalt. Veel gezinnen die te maken hebben met kanker, worden geconfronteerd met forse financiële gevolgen. Ook Karin en haar gezin gaan er financieel veel op achteruit door kanker. En dat is heftig.
Kinderen met kanker in het gezin hebben veel stress. Vaak hebben ze angst om de zieke ouder en de behandelingen, misschien worden ze overladen door schuldgevoelens (‘ik was boos op mama’, ‘ik heb geschreeuwd naar papa’), of zijn ze bang voor de dood. Karin Hernandez probeert met mindfulness haar kinderen beter te laten slapen sinds kanker haar gezin is binnengedrongen. Zo pakt ze dat aan.
Kinderen op de basisschool ontkomen er niet aan: een leerlingvolgsysteem. Eén van die systemen is de welbekende Cito-toets. Ook de kinderen van Karin hebben toetsen gemaakt. De Cito-toets afnemen van een kind dat een ouder met kanker heeft. Het gebeurt. Zonder begeleiding, zonder herkansing.
De kanker trekt een enorme wissel op het gezin van Karin Hernandez. De ziekte brengt onrust met zich mee, onder andere door veelvuldig ziekenhuisbezoek. Hoe kun je je als gezin staande houden in deze woelige tijd?
Het gezin van Karin is gelukkig. Samen vormen ze een goed geoliede machine. Alles loopt op rolletjes. Werk, sporten, huishouden en alles wat daarbij hoort, sociale contacten, vrije tijd met ontspanning. Tot die ene dag. De dag waarop Karin de diagnose borstkanker krijgt. Kanker in het gezin, hoe gaat ze dat aan de kinderen vertellen?