“Toen ik in rouw was wilde ik anderen niet tot last zijn. Ik had het gevoel dat ik er niet over kon praten en ik durfde niet te huilen. Ik wil dat mensen niet hetzelfde ervaren als ik vroeger.” Daarom is Bloem Visser vrijwilliger bij de Vereniging leven met dood. Met de Rouwchat, Rouwmail en Rouwtelefoon biedt de vereniging (gratis en indien gewenst anoniem) ondersteuning bij rouw en verlies.
Een emotionele rollercoaster. Zo beschrijven veel mensen hun gemoedstoestand nadat ze te horen hebben gekregen dat ze ongeneeslijk ziek zijn. Ook al reageert iedereen anders, vast staat dat je overweldigd kunt worden door een heel scala aan emoties. Wat gaat er door je heen?
Iedereen die het heeft meegemaakt weet: rouwen is een intens en emotioneel proces. Er zijn ook zaken over rouwen die niet iedereen weet. Rondom rouw doen namelijk nog steeds de nodige misverstanden de ronde. Marieke Schoenmakers vindt het de hoogste tijd om deze te achterhalen. Ze onderscheidt feiten en fabels over rouwen.
Hoe kun je kinderen betrekken bij het overlijden van opa of oma? Als geestelijk verzorger krijgt Marieke Schoenmakers geregeld deze vraag van ouders voorgelegd. Kinderen en jongeren die een verlies leiden, rouwen niet wezenlijk anders dan volwassenen, is haar ervaring. Wel zijn er belangrijke verschillen.
Je herkent het vast. Een vriend(in) of familielid rouwt en je wil hem of haar heel graag helpen, maar je weet niet hoe. Je voelt je machteloos. Rouw is nou eenmaal niet iets dat je gemakkelijk kunt fixen of oplossen. Marieke maakte zelf een indringend rouwproces mee. Uit eigen ervaring adviseert ze wat je voor de ander kunt doen.