Door heel Nederland zijn circa 12.000 opgeleide vrijwilligers van VPTZ (Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg) actief die ondersteunen bij de intensieve zorg in de laatste levensfase. Dit kan thuis zijn, in het hospice of in een zorginstelling. Zij bieden een luisterend oor en geven tijd en aandacht aan de cliënt en diens naasten. Ook Ria is vrijwilliger bij VPTZ.
Als ouders van een ernstig ziek kind weet je vaak niet dat er veel verandert in de (palliatieve) zorg als je kind 18 jaar wordt. Vanaf dat moment krijg je namelijk te maken met volwassenzorg (18+) in plaats van kinderzorg (18-). Dat kan de nodige verrassingen opleveren. Het overkwam ook Sarike, moeder van Bram.
Met zijn stellige overtuiging dat we het leven tekort doen als we de dood negeren, doet hij er als arts palliatieve geneeskunde nu alles aan om het leven van patiënten zo goed mogelijk vorm te geven. Want totdat de dood zich aandient, is er leven, aldus Christiaan Rhodius. “Een dokter die zegt dat iemand is uitbehandeld, doet de patiënt daarmee tekort.”
Een palliatief team in het ziekenhuis bestaat uit zorgprofessionals die gespecialiseerd zijn in palliatieve zorg. Ze adviseren zowel mensen die ongeneeslijk ziek zijn en hun naasten, als hun behandelend artsen en verpleegkundigen. Behalve palliatieve teams in een ziekenhuis zijn er ook regionale consultatieteams palliatieve zorg. Wat is het verschil?
Als je ongeneeslijk ziek bent, krijg je palliatieve zorg. Deze zorg helpt je het leven draaglijker en comfortabeler te maken. Voor veel patiënten en naasten is palliatieve zorg een nieuw terrein. Er zijn vaak veel vragen over de zorg en behandeling, daarom hebben wij een dossier samengesteld met alles over palliatieve zorg.
Geestelijk verzorger Marieke Schoenmakers begeleidt mensen in de laatste levensfase, dus ook als ze sterven. Het valt haar op dat maar weinig mensen weten hoe het stervensproces verloopt. Ze vertelt hoe je merkt dat iemand aan het doodgaan is. Wat gebeurt er lichamelijk en geestelijk?
Rond het beroep van geestelijk verzorger heersen een aantal onduidelijkheden. Dat zorgt er geregeld voor dat mensen aarzelen om het gesprek aan te gaan. Ook weerhoudt het andere zorgverleners ervan om door te verwijzen naar een geestelijk verzorger. Marieke Schoenmakers signaleert 5 veelvoorkomende misverstanden over geestelijke verzorging, die terug te voeren zijn op (negatieve) associaties met geloof en/of kerk en angst voor de dood.
“We kunnen je niet meer genezen.” Of: “je bent uitbehandeld.” Het zijn schokkende woorden, waar je misschien al bang voor was en die je nooit hoopte te horen. Toch hoeft het niet te betekenen dat er geen behandeling meer is of dat je onmiddellijk doodgaat. Maar wat betekent het dan wel? Wat hebben uitbehandeld en palliatieve zorg met elkaar te maken?
Van de ‘suprise question’ tot nazorg voor naasten. Bij palliatieve zorg geven en ontvangen komt veel kijken. Dit zijn de vier fasen van palliatieve zorg, bekeken door de ogen van de zorgverlener.
Vier jaar geleden kreeg Lenneke de Mooij te horen dat haar uitgezaaide eierstokkanker niet meer te genezen is. Lenneke: “De schrik is groot als het woord palliatief valt. Dat klinkt als bijna-dood.” Ze gebruikt het woord dus liever niet en dit is waarom.